Olmuş filmdir bana kalırsa. Hatta iyi bir süper kahraman filminden öte, içinde süper kahraman barındıran iyi bir film olmuş.
Aslında epik bir süper kahraman filmi ortaya çıkmasına uğraşılmamışsa (bvs, thor vb. gibi) bu tip hikayeler için benim referans filmim ang lee’nin çektiği hulk filmi. ang lee'nin filmi bazı bazı itin götüne sokulsa da; yer yer aile dramına kayan diliyle tam da hulk’un karşılığı olmuş logan. hulk’takine benzer bir dram yükü, çizgi romanları hatırlatan bir küçük yol hikayesi, nick nolte – eric bana diyaloglarına atıf yaparcasına özellikle de patrick stewart’ın üst düzey oyunculuğuyla hugh jackman’ın karşı karşıya geldiği sahneler, filme sıkı sıkıya bağlanmanıza yol açıyor.
Ben filmi başından beri old man logan’a paralel bir hikayeyle karşımıza çıkacakmış gibi değerlendirdiğimden dolayı, seçilen renk paletinin çizgi romana daha da fazla bağlı kalmasını umut etmiştim; ki bu da aslında post apokaliptik bir atmosferde geçen “yol hikayesi” tarafında daha yoğun bir hikaye beklentisine sokmuştu beni. Ancak hikayenin dengeli dağılımı, kişisel olarak hayal kırıklığına yol açsa da seçilen renk paletini de başarılı kılmış.
Açıkçası, filmle ilgili olmamış diyeceğim hiçbir nokta yok. evet, belki gelmiş geçmiş en iyi süper kahraman filmi değil, ancak üstü kolayca çizilebilecek bir film de değil. Hugh jackman, wolverine olarak rüyalara girecek kadar iyi, patrick stewart yukarıda da değindiğim gibi eşsiz, caliban çok doğru sahnelerde ortaya çıkmış, filmin dokusuyla müthiş bir uyum yakalamış ve daha da önemlisi en ufak falsoda komik görünebilecek bir karaktere hayat vermiş dafne keen zerre sırıtmıyor.
Aksiyon dozunun çok iyi ayarlandığı logan muhteviyatındaki dram yüküyle (elbetteki türün sınırları içinde bir dozdan bahsediyorum) kısa aralıklarla dönüp dönüp izlenecek bir film olmayabilir, ama mutlaka arşivin en üstlerinde yer edinecektir kendisine.