1992-2002 yılları arasında yayımlanmış, sonrasında da tarihin tozlu raflarına gömülü kalmamış (nedenini anlayacaksınız aşağıda) edebiyat dergisi. fena kafa açardı, küçük yaşta okununca hele.
neden "tarihin tozlu raflarına gömülü kalmamış"? çünkü derginin tüm sayılarına internetten ulaşmak mümkün. ayrıca, öyle "ilk üç sayfasına bakın, sonrasını gidin sahaflarda arayın, göstermiyoruz" gibi bir çakallık da yok. derginin istenilen sayılarını olduğu gibi bilgisayara indirmek bile mümkün.
bendeki anıları çok derindir bu derginin. (bkz: yekta kopan), (bkz: murat gülsoy), (bkz: sibel k. türker), (bkz: ayfer tunç) gibi yazarlarla ilk tanışmam hayalet gemi sayesinde olmuştu. dergiyle ilgili de biraz bilgi vereyim: önceleri ayda 1 yayımlanıyordu, sonradan (sanırım çok para gitmeye başladı. zira, tutulmuş, isminden söz ettiren bir dergi değildi. satış rakamları masraflarını zar zor karşılıyordu sanırım) 2 ayda 1 yayımlanmaya başladı. konuk yazarlara (zaten hemen hemen her yazar konuk yazardı. birkaç kadrolu yazarı vardı derginin sadece) her sayı öncesi bir konu veriliyordu. ister çizim ister şiir ister kısa öykü ister deneme; söz konusu sayıda yer almak isteyen yazarlar bir şeyler üretip yolluyordu dergiye. dergi yönetimi de bunların arasından seçim yapıp (ya da hepsini alıp; kimi zaman gelen eserlerin tamamı anca bir sayıya yetiyordu) derginin o sayısını dolduruyordu.
böyle böyle 10 yıl basılı yayında yer almak ciddi bir iş. şimdi düşünüyorum da; penguen'in bile parçalandığı, roll'un battığı bir ortamda, böyle cesur bir işin altına girmek çıldırmakla eşdeğer. gene de, iyi ki hayalet gemi'nin bu çıldırışı süresince kendisine omuz veren bir ablam vardı.