kendini-sevme ile çok sık karıştırılır,
"bencillik ve kendini-sevme, ödeş olmaları bir yana, gerçekte karşıtdırlar da. bencil kişi, kendisini çok fazla değil, çok az sever; aslında kendisinden nefret eder. üreticilikten yoksun olduğunun anlatımlarından yalnızca biri olan bu 'kendi için özen duyma' ve kendisinden hoşnut olma yoksunluğu onu bomboş ve engellenmiş bırakır. o, bunun zorunlu sonucu olarak, mutsuzdur ve yaşamdan kendi kendisini erişmekten engellediği doyumları kapmak için tutkulu bir kaygı duyar. kendisine çok fazla özen gösterir gibi görünür, ama aslında yalnızca kendi gerçek ben'ine özen gösterme konusundaki başarısızlığını kapatıp örtmek için yine başarısız bir girişimde bulunur. freud, bencil kişinin, sanki o sevgisini başkalarından geri çekip kendi özüne yöneltmiş gibi, özseverci olduğunu savunur. bencil kimselerin başkalarını sevme konusunda güçsüz oldukları doğrudur. ama onlar, kendilerini sevme gücüne de sahip değillerdir."