beden dersinde öğretmen sola dönün dediğinde şaşırıp kalırdım, diğer çocukların yaptığını görünce ağlardım çünkü öğretmen bana geri zekalı derdi. zorlardım kendimi ama yapamazdım. hızlı konuşurdum ne dediğim anlaşılmazdı, genellikle söylemek istediğim kelimeleri bulamazdım, bu da karşımdaki insanları kızdırırdı. dil bilgisi dersinde harflerden tut, defterin satırlarına kadar hepsini karıştırırdım. büyük/küçük işaretlerini, q/p/b harflerini düzgün okuyamaz ve yazamazdım. aslında hala öğrendiğim söylenemez, >< işaretlerini görünce yabancı bir şey görmüş gibi bakıyorum. ve q/p harflerini yazarken şüpheye düşüyorum, not defterime bakmadan bu harfleri yazamıyorum. bu yüzden bir şey yazmam zaman alıyor. müdür annemi çağırıp, bu çocuk okumaya yararlı değil demiş ve okuldan atmıştı beni. satırları/sağını solunu karıştıran bir çocuğu, geri zekalı diyerek okuldan atmak anca bizim ülkeye yakışır. aile cahil, müdür dahil tüm öğretmenler cahil. ders programından başka bir bok bilmeyenler hakkımda ahkam kesmekten çekinmediler. bunu tek başıma atlattım, bir sene sonra yeni okula başladım fakat hala zorluk çekiyordum. yönümü şaşırmamak için kollarımı farklı renklere boyadım, satırları karıştırmamak için cetvel kullandım. ama konuşma bozukluğuma bir çare bulamadım, hala düzgün konuşamıyorum. işaretleri ve saatleri okuyamıyorum, eskiden elektronik saatleri bile okuyamazdım. hafızam çok güçlüdür, öğretmenin anlattığı dersi kitaptan okumam gerekmezdi. satır ve harfler yüzünden dil bilgisinde, işaretler yüzünden matematikte zorlanırdım. tahtaya kalktığım zaman dakikalarca durup bakakalırdım, en son öğretmen sinirlenip yerime gönderirdi.
hep naif ve kırılgan bir çocuktum, okul zamanlarında çok psikolojik travmalar aldım. o zamanlar bu zorluğun ismini bilen yoktu, çocuğun bir sorunu mu var demek yerine, geri zekalı/kafası almıyor deyip ötekileştirdiler hep.