bu başlık kişiye özel bir başlıktır
-
Sırf birisinin nazarını celbetsin diye ortaya atılan değersiz sözlerin, demirleyecek bir liman bulamayan bir gemi gibi boşluğa karışması...
Kimin için anlam taşımadığını anımsamadan defalarca dinlediğim şarkılar, birini sevmeye devam edebilmek için gerekçeler sunan rüyalardan uyanıp tekrar uyanamayınca hatırlatıyor neyi imgelediğini.
Keşke "köpeklerden korkuyorum, dolmuş durağına kadar bırakır mısın?" diye sorduğun o sabah, önümüze çıkan köpekleri görünce koluma girdiğin an söyleseydim seni sevdiğimi.
Ama defalarca ikinci adam olmanın kazandırdığı dirençle büyüyen gururum izin vermemişti o sabah.
"Neden böyle soğuk davranıyorsun?"
"Sana olan hislerimi açıklamak hevesiyle dolu olarak geldiğim kütüphanenin bahçesinde, seni o neandertal kılıklı oğlanla liseli aşıklar gibi yürürken gördüğüm için." demeliydim, diyemedim.
Belki de maskem düşmüştür dedim.
Ölü doğmuş bir çocuktu seni sevmek artık o saatten sonra, en avaz çığlıklar bile diriltemez cansız bebek bedenini.
Düşen maskemi arıyorum uyandığım rüyanın esrikliği içinde, bulanık gözlerle.