sevdiğim kızla ortak zevklerimizden biri, belki de en nadidesi.
evlerinin yolunda, kampüste dolaşırken, çarşıda gezerken sürekli zeki müren'den bir şarkı seçer ve onu söylerdik. hem de o kadar uyumlu söylerdik ki birbirimizle... yağmurda, doluda, rüzgarda, güneşte... her havada bir ayrı hatırası, her sokakta, her köşebaşında ayrı bir hüznünü bıraktık o şehrin...
bugün aradı. hala zeki müren seviyor musun diye sordu... sanki aradan 25 sene geçmiş gibi :) dedim "dün meyhanede zeki çaldırmak için 50 lira bahşiş bıraktım, sence seviyor muyum?" ve zamanında birlikte söylediğimiz o şarkıları bir bir sıraladılar... bazı şeyler vazgeçilmiyor... bu gerek zeki müren olsun, gerek başka bir şey olsun... bunu o da bir gün anlar umarım... uzakta da olsan, gönül hicran da dolsa, hatta hiç ayrılamam derken kavuşmak hayal de olsa...
