"Gecenin belkemiği" vardı hayretle okumuştum. Sonra "garip öyküler" ciltleri çıktı, üzerinden 80leri 90ların ilk zamanlarının kafasını öğrendik.
12 eylül baskı döneminde, biraz saklı, dikkatli okuyanın fark edebileceği şekilde muhalefet yapabilmek için bilim kurguya sarmış. Cuntanın işkencecisini galaksinin bilmemne yaratığı üzerinden anlatmış. Kaçış edebiyatı bunun için var işte.
işinin okulunu da iyi bilirdi, çizgi roman meselesine kafa yormuş, tarihini, tekniğini, büyük çizerleri, ekolleri çalışmıştı. Kendisini el yordamıyla kısmen tesadüfen iyi işler çıkaran mizah dergicilerinden ayıran en önemli unsur bu birikimiydi.
Sonra kemancı ortaklığı, mafyavari işler, yarı gerçek yarı doğru karanlık haberlerle gündeme gelir oldu, çizmeyi de neredeyse sıfırladı.
enki bilal ile benzer ekole yakıştırırım galip tekin'i.
