aslında çalabiliyorum, yani şarkıları çalabiliyorum. "i found my love in porto fino" tadında, rodrigo nun gitar konçertosundan alta gracia ya ıslıkla çalabildiğim bir miktar repertuarım var.
ama kastettiğim başka şey.
hani elini ağzına götürüp yüksek sesli bir 'fiyuvvvvtt' sesi var ya, onu yapamıyorum.
erkek adam dediğinin karizmasıdır ıslık. iş bitiriciliğin sembolüdür. kaçan dolmuşu durdurabilmektir. ben ise dolmuş kaçınca 'tüh' diyebiliyorum sadece :(
bazen yanımda ufacık bebeler bile ıslık çalıp uzaktaki arkadaşlarını bekletiyorlar, sonra koşa koşa yanlarına gidebiliyorlar. uzaklara ulaşamıyorum ben.
elini ağzına bile götürmeden yapan var.
çalıştım. denedim. en son gün gece aynanın karşısında denedim.
sonuç?
ıslık yerine çıkan "pöşşffrrssst!" sesi, tükürükle ıslanmış bir ayna ve aynadan bana bakan ağzından salyalar akan bir gerizekalı.