1. 'a ait bir şiirdir,


    durdum baktım, içlenmekse herkesler içleniyor
    durdum baktım, herkes ince, herkes kırık
    nöbet gecelerinde saatler sabahlamak bilmiyor
    ampul sönük, yürek garip, tavan basık
    beri yanda bir sıra iplik çıkar
    bir sıra iplik girer
    beri yanda ayakta durmamak ister artık
    bütün tezgâh başındakiler.

    durdum baktım, içlenmekse herkesler içleniyor
    bir diyorum, göz kapaklarına yazık
    bir diyorum diz kapaklarına
    düşüversem evimin sokaklarına bir
    bir diyorum asiyemin sıtma iğnesi
    bir diyorum yoksulluğun buncası
    bir diyorum onca dokumanın parası
    elimize binde kaçı verilir

    durdum baktım, içlenmekse herkesler içleniyor
    ampul sönük, yürek garip, tavan basık
    hikâyeler gazetede aynen devam ediyor
    dinmemiş gözyaşları ferdane teyzenin
    postacının çantasına merak boşuna
    radyolara boşuna kulak veriyor
    bir diyorum, göz kapaklarına yazık
    bir diyorum asiyemin sıtma iğnesi
    bir diyorum yoksulluğun buncası
    diyorum yetmeli artık.
    #4548 ma icari | 8 yıl önce
    0şiir