Benim doğum olayım çok saçma bir süreç içerisinde ilerlemiş.
Annem bana hamile olduğunu 6 aylık hamile olana kadar saklamış. O zamanlar ekonomik durumumuz pek iyi olmadığından aldırırlar diye korkmuş kadıncağız. Babaannem'de sürekli 2 çocuk yeter diyormuş annem ve babama. Neyse efendim annem tabi bu süreç içerisinde doktora gidip cinsiyetimi öğrenmediği için beni karnındayken " güzel kızım benim" diye seviyormuş. Benden öncekiler erkek olduğu için kız istiyor kadıncağız. Bir gün bir komşumuzun annemin hamile olduğunu fark edip bizimkilere söylemesi ile durum ortaya çıkıyor ve bir anda herkes beni kız olarak beklemeye başlıyor.
Artık ortada saklayacak bir durum olmadığı için babam ile annem doktora kontrole gidiyor. Doktor ilk başta söylemek istemiyor cinsiyetimi ama bizimkiler ısrar edince gösteriyor ultrasonda cinsiyetimi ve ben adeta " suprise mother fucker, qandırdım" minvalindeki cinsiyetimi görüyorlar. Sonuç yine hüsran. Erkek.
Benim doğum zamanım geldiğimde de apar topar götürüyorlar annemi hastahaneye ve hastahane anneme doğum için 3 ay sonrasına randevu veriyorlar. Bizimkiler tabi " bu kadın doğuracak çocuğu içeri mi iteleyelim" diyerek ortalığı ayağa kaldırıyorlar ama sonunda babamın derin bağlantıları sayesinde başhekime ulaşıp annemi ilk önce ultrasona alıyorlar ve o da ne? Annemin karnında ters dönmüşüm. Normal doğum olursa sakat kalacağım! Yine apar topar annemi sezeryana alıyorlar ve ben dünyaya geliyorum.
Sonuç : benden sonra bir çocuk daha oluyor. Kardeşimi de kız bekliyorlar ama o da erkek çıkıyor. 4 erkek kardeş! Annem de şimdi bana iyi ki kız olmamışsın. Sen kız olsan çok fena bir şey olurdun. Uğraşamazdık senle hapse düşerdik diye kendini avutuyor canım benim. Yerim ben onu. ^^ artık niye böyle diyor inanın anlamış değilim. Halbuki en efendi uslu çocuk benim ailede.