türk dil kurumu sözlüğüne göre fransızca kökenli ve ikinci kez anlamına gelen bir sözcük. kökü latinceye kadar gidiyor ve günümüzde özellikle müzik alanında bir sahne performansının seyircinin isteği üzerine tekrarlanması gibi spesifik bir anlam kazanmış bulunuyor. performans sona erdiğinde sağanak gibi başlayan alkış sesi kesilmeyip bir şekilde düzenli bir yürüyüşün adım seslerini andıran bir tempoya dönüştüğünde bis yapılıyor. düz alkışa bis yok. çoğu sanatçı konserde çaldıkları söyledikleri parçaların tekrarı yerine ayrı bis parçaları alıyorlar repertuarlarına. küçük sürprizler yapıyorlar. bis parçalarından daha çok sevdiğim bir şey varsa o da çağıldayan alkışın tek bir elden çıkarcasına tempo kazandığı anı izlemek.