edebiyat fakültesinde bir yere ulaşmak için çok çaba sarfedilir. tamam şuradan sağa dönünce istediğim yere ulaşacağım zannedersin. ama bir bakarsın ki çikmaz koridormuş o meğersem. geri dönersin. ama o dönüş yolunda fark edersin ki oralardan daha önce geçmemişsindir. nereden geldim diye paniklemeye başladığın anda amacının nereye gitmek olduğunu hatirlamadığını fark edersin. amaçsızca o labirentimsi dar yollarda yürümeye devam edersin. ışığı gördüğün an atarsın kendini dışarı. bahçeye çıktığın an daha da şaşkınsındır. binaya giriş yaptığın kapı nerede, senin binadan çıkış yaptığın kapı nerede... on sene önce falandı. bütün ankara işinde gücündeyken biz kar tatili yapardık. ama karları aşıp ormanda tilkiler aç kalmasın diye onlar için yemek taşırdık. beycafe'yi yazacaktım bir de ama ona ayrı bir başlık lazım.