bu başlık kişiye özel bir başlıktır
-
büyük dedemin savaşta, değil ilaç, içmeye temiz su bile bulamazken eski alfabe ile tuttuğu bir günlük var. hangi otun hangi yarasına, derdine iyi geldiğini yazmış çoklukla. şimdi bir müzenin arşivinde. kökü iyi gelen otun, meyvesinin yaraları azdırdığı gibi enteresan bilgiler dışında, bizim bugün bir günlükte bulmayı beklediğimiz memleket özlemi, ailesine dair endişeleri, korkuları, hayallerine dair hiç bir şey yok.
şimdi x, y, z alfabe sonu kuşakların aksine, o zamanların insanlarına boşuna "kayıp kuşak" dememişler. aklımızın almayacağı tufanları geçirip sakince evlerine dönmüşler.
atamın günlüğü kafamdaki "yatağa yüzükoyun uzanıp tüylü kalemiyle günlük tutan kız" görüntüsünü kökünden sarstı. -ki o kızla bir alıp veremedğim yok, dünyadaki en güzel şeylerden biri o, yıllar önce dolunayda yanımda buldu kendini, o zamandan beri konuşmuyoruz-.
mart ayında her gün iki cümle yazdım günlüğe. kağıt kalem kullanıyorum. her güne bir konu başlığı verdim, geçen sene yazdıklarımın altına yazıyorum, aynı başlık her yıl başka bir anlamla geliyor. elbette kendime yazmıyorum. kimse yazmaz:günlük/#35637