-
sıcacık ve samimi aynı zamanda dozunda bir hüzünle örülmüş ali atay filmi.
hem serkan keskin hem de ertan saban'ın doğal oyunculuklarıyla insanı içine çeken, zaman zaman kahkaha attırsa da aslında oldukça hüzünlü bir hikaye.
-- spoiler --
"bak kardeş, ben piçim" dediğinde serkan keskin içime kocaman bir öküz oturdu ve uzun süre de kaldı orda. sahnedeki diyaloğun tamamı çarpıcıydı.
-- spoiler --
sinemada küfüre karşı değilim amacı güldürmek olmadığı sürece ( o zaman çok bayağı oluyor çünkü) hatta dozunda küfür bazen yaratılmak istenen etkiyi iki katına çıkarabiliyor ancak bu filmde bir kaç defa biraz fazla kaçtığını hissettim. ama yine de çok rahatsız etmedi sadece bir tık daha az olabilirdi sanki.
ali atay'ın filmi hayatta olmayan babasına ve ertan saban'ın da hayatta olmayan eşine ithaf etmeleri ise hassas bünyeme pek iyi gelmedi.
insanların gencecik yaşta üstelik de delicesine yaşamak isterlerken ölmeleri çok acıtıyor ruhumu.
neyse eksiklerine rağmen samimi bulduğum ve hüzünle karışık gülmek isteyenlere tavsiye ettiğim bir ilk filmdir kendisi.