son zamanlarda kafamı meşgul eden bir konuda itiraf yazacağım sözlük. dert yanma hayıflanma değil salt kendi düşüncelerimi yazıp rahatlama bu.
hepimiz upuzun bir yoldayız. öyle uzun bir yol ki bu aynı şehir şehir ülke ülke gezmek gibi. nasıl bir yola çıkıp bir çok şehir ülke görüyorsan kimisini diğerinden çok seviyorsan aşklar da bu şekilde.herkesin bir yolu var yolunun da bir sonu var. senin de yolunun sonunda seni bekleyen biri var. hayatta her zaman her istediğimiz olmuyor evet. acılar çekiyoruz kötü tecrübeler yaşıyoruz bu da mı doğru kişi değil deyip umutlarımızı söndürüyoruz. çabalamaya çalışıyoruz ama bazen bir şeye ne kadar çabalasanız da olmuyor zaten. etrafımda gördüğüm kadarıyla kimseyi gözünde büyütmeyip, çok kolay hayatına insan sokan, kolay vazgeçmesini de bilen insanlar daha mutlu, bu bir gerçek neyse.
bu entryi okuyup benle aynı hisleri hisseden herkese tüm samimiyetimle şunları da söylemek istiyorum. umut, güzel bir şey inanın. beklemek de güzel. bekledikten sonra ansızın gelen daha da güzel. önce kendim için sonra güzel şeyler yaşamayı hak eden herkes içim umuyorum ki eminim size de öyle biri gelecek ki tüm gidenlere teşekkür edeceksiniz ve hayatın yaşamaya değer olduğunu hissedeceksiniz.