İnsanlara mevzuyu bir türlü anlatamıyorum. Zengin parasıyla fakir karısıyla oynar. Çadırkentte görev yaptığımda duyduğum gördüğüm birkaç hikayeyi paylaşayım.
Birincisi mülteci olarak gelen bir ailenin hanımı adamı Tekrar Suriye'ye eşyaları satmaya yolluyor. Maksat tekrar dönünce o eşyalar para etmez şimdi paraya çevirelim gittiğimizde gene yuvamızı kurarız. Erkek ne yapıyor? Eşyaları satıp o para ile başlık parasını verip 10 yaşında bir çocuk getiriyor yeni hanımım diye eve. Mevzuya bakar mısın? Bir de Suriye'den türkiye'ye mülteci sınıfında getiriyor şaka gibi. Eve getiriyor dediğim de çadıra işte.
Bir gün düşen bir çocuk getiriyor yaşlıca bir adam sanırım dedesi. Genel muayenesinden süpheleniyoruz ve film çekilmesi, ileri tetkik tedavi için merkeze yollamamız gerektiğini söylüyoruz. Adam uğraşamam oraya gitmeye diyor ve tedaviyi Red tutanağı ile çadırına uğurluyoruz. Çok geçmeden ertesi gün çük kaldırma ilaçları ödenmiyor diye olay çıkarıyor. Şaka değil. Baya adam benim param yok ödeyemem diyor parmağı ile pipisini gösteriyor ve kalkmıyor diyor. Son derece önemli bir konu. Torunun kolu kırılması önemsiz ama. Gerisini siz düşünün. Hayır ben o ilaçları yazan doktoru da çözemiyorum ya neyse.
Bir diğer hikaye ise klasik çocuk gelin hikayesi. Kız gebe olmasa yanındaki çocuğu kardeşi zannedersiniz el ele tutuşmuş geliyorlar. Yaşını soruyoruz 20 diyor. Kocası öyle tembihlemiş. En azından yediği boktan bir utanma var adamda. Gerçi o boku yemekten de geri kalmıyor.
Rahim içi araç yani spiral uygulamasını kimse kabul etmiyor. Kondom zaten kullanılmıyor. Birkaç kere dağıtılmış pek rağbet görmemiş. Çocuktan bol bir şey yok. Çocukların canının kıymeti yok. Öyle garip bir millet