günümüz dünyasında sürekli olarak uykudan feragat ederek yaşamak zorunda kalmanın bir sonucu olarak bozulan/kaybolan/dengesizleşen düzendir.
uyku düzenini oturtmak zor bir şey bana göre. yapılması gereken veya yapmak istenilen o kadar çok şey var ki, insan tam anlamıyla cafe breno'nun reklamındaki gibi bir açmazda kalıyor.
24 saatlik günün ortalama 10 saat çalışan insanlar olarak (ki bu kısımda kendimden pay biçiyorum) günün neredeyse 12 (10 iş + 2 yol) saatini evden uzakta, belirli sebeplerle ve yöntemlerle çalışarak geçirmekteyiz. geriye kalan 12 saat içerisinden, ideal bir uykuyu 7-7buçuk saat olarak planlayıp hesabı toparladığınızda, kendinize/evinize/eşinize/diğer işlerinize vs. ayırabileceğiniz zaman 4-4buçuk saat olarak kalmakta.
böyle bir durumda ortalama 4 saatlik bu süreyi yeterli miktarda esnetebilmek için uykudan feragat etmeye başlamaktayız. bunun kaçınılmaz sonucu olarak ise uyku düzeninde bozulmalar; bu bozulmalara bağlı olarak fiziksel ve psikolojik rahatsızlıklar patlak vermekte.
yukarıda verdiğim örnek -benim gibi- günde 10 saat mesai ve git-gel 2 saatlik yolculuk ile başka birinin işletmesinde/firmasında maaşlı çalışanlar temel alınarak düşünüldü.
"benim kendi işim var, istediğim saat gider istediğim saat gelirim, kimse de karışamaz" diyenlerdenseniz ne mutlu size. buna rağmen "uyku düzenim bozuk ühü ühü" diye zırlıyorsanız allah sizi bildiği gibi yapsın, ne diyebilirim ki.
not: rahatsızlık temelli olan durumlar için mutlaka doktora başvurulması gerektiğini düşünenlerdenim ki uykusuzluğun, açıktan ve susuzluktan bile daha tehlikesi sonuçlar doğurduğunu unutmamak lazım.