Cecrops'un attika kralı olduğu günlerde geçen efsaneye göre iki rakip tanrı poseidon ve athena attika halkının tapınımları için yarışırlar. Deniz tanrısı poseidon, kutsal mızrağını taşa vurduğunda doğan tuzlu su kaynağı, athena ise emriyle topraktan çıkan zeytin ağacı ile hak iddia eder. ikili arasında çıkan uyuşmazlığı çözmek için zeus, olimposluların toplanmasına karar verir. Yüce meclis, athena'nın hediyesinim daha faydalı olduğuna hükmeder ve athena şehrin hem koruyucu hem de ana tanrısı haline gelir. Ayrıca yöneticiler de toprakla yakından ilişkili tanrıça sayesinde halkın denize ve savaşa olan tutkusunu tarıma ve sanata yönlendirmekte zorlanmazlar. Zeytin dalı bu efsane ile bağlantılı olarak aradan binlerce sene de geçse insanoğlu için hala umudun ve barışın simgesi olmaya devam edecektir. Atinalılar delfi kahinine danışmak istediklerinde işe yarar bir cevap alabilmek için ellerinde zeytin dalıyla giderler tapınağa.
incil'de yazana göreyse tufan sonrası gemiyle anakara arayışında olan hz. nuh, yaşam var mı diye gemiden bir güvercin gönderir, güvercin bir zeytin dalıyla geri döner. Gemideki insanların umudu olur. Başka bir hristiyan (alman) efsanesine göreyse hz. Adem'in mezarından doğan zeytin ağacı ile hem nuh'un gönderdiği güvercinin taşıdığı dalın ait olduğu hem de hz. isa'nın gerildiği çarmıhın yapıldığı ağaç aynıdır.
Kaynak: plant lore, legends, folks and lyrics - richard folkard
