bu başlık kişiye özel bir başlıktır
-
bazı şarkılar vardır, dinlediğiniz zaman anlamsız bir huzur verir yüreğinize.
hafiflediğinizi hisseder; günün anlam ve önemi denilen saçmalıkların üzerinize yüklediği gereksiz stres ve telaştan arınırsınız. şarkının tınılarındaki sakinlik kulaklarınızdan girip damarlarınıza karışı; kanınızın taşıdığı oksijenin yanına kurulur ve tüm vücudunuza yayılır. göğsünüzün ortasında bir ateş topunun patlayıp da sıcaklığını parmak uçlarınıza kadar dalga dalga ulaştırır.
müzik seçimlerimdeki tezatlığı tam da böyle zamanlarda fark ettim. gripin'in solisti birol namoğlu, yalnızlığın açresi bulmuşlar derken veya vazgeçtim ben bu gün 'ü seslendirirken o rahatlama hissinin parmak uçlarıma kadar yayıldığını hissettim. kimilerine göre karamsar ve iç bunaltıcı gelebilecek sözlerin, aslında insanı ne kadar hafiflettiğini anladım.
metallica, hardwired... to self-destruct albümlerini yayınladıkları gün, bir şekilde moth into flame parçasını öne çıkarttılar. oysa albümün içinde, diğer tüm şarkılara taş çıkarabilecek bir eser vardı benim için: halo on fire! . şarkının 6:13'ten sonra yer alan melodisi ve james abimizin "helo darkness, say goodbye" sözlerini defalarca tekrar etmesi, rahmetli zeki müren şarkılarında bile bulamdığım bir huzuru hissettirmişti bana. benzer bir şekilde, tüm seslerin üst üste bindiği ve tabir-i caiz ise kafa ütülemesi son derece mümkün olan lost horizon - pure parçasını dinlerken de kendimi gerşemiş ve aptal bir mutlulukla sırıtırken yakalıyorum. milletin headbang yaptığı şarkılarda, iki parça meze ile bir duble rakı parlatıp efkar dağıtabilecek duruma geliyorum adeta.
benzer bir şekilde taimat'ın, genel olarak kasvetli bir hava çizen cain parçasını dinlerken de karanlıktan ziyade aydınlığı hissediyor olmam da, ayarları bozulmuş ve tepetaklak olmuş müzikal algımın bana sunduğu minik hediyelerden birisi ve öyle zannediyorum ki, mine is the grandeur 'u veya lua d'Inverno parçasını dinlerken gaza gelmem, kutupları ters dönmüş müzikal auramın iki yakasındaki problemli eşitliği sağlamakta.
tahminimce üretim sırasında benim çakralarımı ters dizdiler...
aklıma başka bir açıklama gelmiyor...