minibüsten inmeyi beceremiyorum. vallahi bak. kaç yaşına geldim, hala mülakata çıkmış ortaokul öğrencisi gibi heyecan yapıyorum ineceğim yere yaklaştığımda. "müsait bir yerde inebilir miyim?" yerine "münasip bir yer" mi demedim, "sabit bir yer" mi demedim, kuş gibi ötmedim mi, daha neler neler.
en çok davudi bir sesle "sağda bırak!!" diyen abilere ablalara özeniyorum. onlar sağda dediğinde yolcular bile frene basıp direksiyonu kırıyorlar. o derece etkili.
çözüm olarak araba aldım kredi mredi, binmiyorum minibüse mecbur kalmadıkça. zaten ömrüm boyu istediğim yerde inebilmiş değilim.
