1. 'a ait bir şiirdir,


    sessiz akan sulara gazel

    ah işte her şey orda...
    ben severim omuzlarımı birgün
    sırmaları, apoletleri olmasa da.

    ben severim omuzlarımı bir gün
    göçen bir maden direğinin altında

    su akar kendir tarlalarından
    ah her şeyim...
    ben severim omuzlarımı bir gün
    savaşta, bir başka omuzun yanıbaşında
    yatakta bir ince omuzun yanıbaşında

    yol uzun, hava sıcak
    kırbaçlarım atımı varırım kurtuba'ya...

    indiğini görürsem bir gün sığırcıkların
    ve sürüler halinde, ovaya
    insanların dünyayı bölüştüklerini hatırlarım
    bir daha...

    sevişirim ölürüm, savaşırım ölürüm
    doldururum çantama kara ekmek ve peynir
    varırım kurtuba'ya...


    saat beşte
    akşamleyin

    ah ellerim ve kalbim
    her şey orada kaldı.
    keçeler keçeler ve portakallar
    kireç döktüler yere. kara gözlüm, kalbim,
    halkımın fakir akşamlarıdır, biliyorum
    kanlı bir mendil diye bağlanan gözlerime
    kireç döktüler yere,
    bir duvarın dibinde
    bir deppoy'un önünde
    kiraz ağaçlarına ve sığırcıklara karşı...
    ...........................
    bir halkın gösterişsiz, sessiz cömertliğinde
    ölüm nasıl söylenirse öyle
    ispanyol dilinde
    ve her dilde...

    obras
    completas

    artık kat'iyen biliyoruz;
    halk adına dökülen kan
    sapı güldalı güzelliğinde bir bıçaktır.
    dişlerin arasında...
    ispanya'da
    ve her yerde...


    ayrıca, (bkz: )
    #3135 ma icari | 8 yıl önce (  7 yıl önce)
    0şiir