çakır öldükten sonra izlemeye başladım, baron ölünce de bıraktım. bişeyi de tadında bırakın. bitmedi gitti dizi. dizinin o zamanlardaki kadrosu ve o zamanlardaki konsey muazzamdı. laz ziya ve hüsrev ağa arasındaki her diyaloğun özlü söz olarak literatüre eklenmesi gerekir. adamlar şiir gibi konuşurdu karşılıklı oynadıkları sahnelerde. bana göre en efsane bölümü çakır öldürüldükten bir sonraki bölümdür.