Birkaç ay önce tarihin hep yanlış tarafında durduğumu söylemiştim çok daha iyi anlıyorum.
Kitapların içinde, rahat bir sosyal çevrede, kişisel gelişimimi sürdürebileceğim bir ortamda büyümedim. Ama hiçbir zaman da içinde büyüdüğüm çevreye göre biri olmadım. İçimde anlayamadığım şekilde hep bir ışık oldu, hiçbir zaman yavan tarafa kendimi kaptırmadım, oraya karşı hep bir yabancılaşmam oldu.
Üniversitede çok değiştim, fakat tam değişimimin meyvelerini toplayacağım zaman okuldan mezun oldum.
Bizim gibi adamların hiçbir zaman ikinci kurşunu olmaz, ardından Türkiye'nin 2020 ve sonrasında yaşadığı sürece geldim.
Her şey tepetaklak gitti, bütün dünya şemam gerçek dünyanın kendisiyle beraber yok oldu, hep ikinci kurşunumu aradım ama bulamadım.
İkinci kurşunu ararken, herhalde eskiden o kadar tiksindim ki çok radikalleştim, çok farklı yerlere saptım, her şeyimi el yordamıyla bulmaya çalıştım fakat yine de bulduğum ve bulduğumu zannettiğim hiçbir şeyden memnun olmadım.
Hâlâ bir şeyler yapmaya çalışıyorum, bir şey bulmaya çalışıyorum, aslında kendimi kandırabilsem çok rahat edeceğim de, şairin dediği gibi "gök hırpalanmaktadır merakımdan" nereye gittiğim, ne yaptığım hiç belli değil ama hâlâ gidiyorum, hâlâ hırsım var.
Belli bir müddet kesin olarak Kurtulamayacağım prangalarım var, şunları bir atayım onu bekliyorum ilk baş.
Şundan eminim, 2020'leri bilemem ama 2030'lar ve 2040'lar bizim olacak, bundan adım gibi eminim. Kendimizi çok çok iyi hazırlamamız lazım, özel olarak da bu sefer tarihin doğru tarafında olduğumdan emin olacağım.