işim gereği pek çok insanın evine girip çıkıyorum. böyle tarif edince escortmuşum gibi oldu ama mevcut modern kölelik düzeninde bedenimizin farklı organlarını kiraya veriyoruz zaten. hani ne farkımız var? onlar en azından yattığı yerden para kazanıyorlar.
neyse efendim, bu yaptığım ev ziyaretlerinde ev hayvanı olarak beslenen bazı kedilerin kapalı alanlarda tutulduğuna şahit oluyorum. kimisi kediye özel bir oda ayırmış ki eh hadi bu neyse, ama kimisi kediyi balkona kapatmış oluyor ki buna hadi neyse diyemiyorum. kedi, türünün doğası gereği özgür ruhlu bir hayvandır. dolaşmayı, keşfetmeyi, araştırmayı ve bulduklarıyla oynayıp kendini eğlendirmeyi sever. kedi bir kümes hayvanı değildir. haliyle onu bir cam balkona hapsedip kışın üşütmek, yazın ise pişirmek, denyoluk. eğer bir hayvanla hayatınızı paylaşmaya hazır değilseniz, hayvanı hayatınıza almayın. gerizekalılığın lüzumu yok çünkü. evet belki alerjin vardır ve bazı alanları ondan ayırmak zorunda kalıyor olabilirsin. mesela yatak odanı. ona lafım yok. nitekim bu durumda kendini bir odayla sınırlayan sen oluyorsun. ama aksi durum beni çileden çıkartıyor.
kedilere hayvan işte sadece diyerek duygusu olmadığını savunanların da taaa, neydi ya, modern kölelik diyorduk.
kedi hayatınıza anlam katacak bir hayvandır. puşttur. götlük yapar. kısır değilse uyutmaz kafa siker. ama suratınızı göbüşüne gömdüğünüzde huzur verir. nankör bir hayvandır ama sevdiğiniz zaman da tam severseniz kendilerini. ben açıkçası ikinci kediyi aldığımda onu sevemeyeceğimi düşünmüştüm ama üçüncüde her kediyi ayrı ayrı sevmenin mümkün olduğunu biliyordum. sözün özü, kuş değil bu, kafeste tutmayın. kaldı ki zaten ben muhabbet kuşumuzu da kafeste tutmazdım eskiden... hayvanları rahat bırakın lan! sinirlendim bak.
