bu başlık kişiye özel bir başlıktır
-
1 aydır sürekli hastalanıp sonra iyileşiyorum. bu son döngü diğerlerinden daha fazla soruna sebep oldu. bu son salgının belirtilerinden birisi de vücut ağrılarının çok ön planda olması. nezle mi grip mi ne bok olduğu umrumda değil ama boyun fıtığı tarihimin en kötü günlerini geçirdim-şunu tek elle yazıyorum.
bir kez sabah bir kez gecenin köründe acile gitmek zorunda kaldım. sırtımdaki ve kolumdaki acı öyle dayanılmaz seviyedeydi ki gece bayılıp bilincimi kaybettim. annemler ambülans çağırıp hastaneye kaldırdılar. böylece acı dayanılmaz bir eşiği geçtiğinde bilincin bir tür savunma mekanizması olarak kendini kapattığını yaşayarak öğrendim.
acilde morfin verdiler yine ama hiç bir faydasını görmedim. sabaha karşı ortopedi uzmanı geldi, kısa bir muayneden sonra fıtık patlamış olabilir, o zaman emara çekin ve acil ameliyata alın bunun şakası yok diye biliyorum dedim. acilde sadece trafik kazası gibi akut durumlarda emara yönlendiriyorlarmış. acile ne kadar acı içinde giriş yaptıysam yine o kadar kötü çıktım.
ama bu arada etrafımda olup bitenler daha canımı sıktı.
ben acilde kıvranırken birisinin kalbi durdu ve öldü, bir diğeri nefes darlığı yaşıyordu kalan nefesini ''tanrım ben ne günah işledim de bana bunları yaşatıyorsun'' diye tanrıya sitem etmek için kullanıyordu-bu sitemi önceden de çok duymuştum. girişte hastalıktan kırılan çocukları gördüm.
dünyada neden bu kadar acı var bilmiyorum. olası dünyaların en iyisinde yaşadığımızı iddia eden bir filozof bunun gerekli olduğunu söylemişti. ben bunların neden gerekli olduğunu hiç bir zaman anlamayacam.
bu tarz şeyleri kendi başıma gerçek bir trajedi gelmeden önce dert etmeye başlamıştım. buradan salt çektiğim acılardan sübjektif bir dünya görüşü inşa etmediğim de kendiliğinden anlaşılmalı. hayat benim için çok güzelken-mesela acı yüzünden bilincimi kaybedip bayılmadığım zamanlarda- diğer pek çok şeyin yanında mesela yırtıcı bir hayvanın bir ceylanı canlı canlı yemesini gördüğümde olası dünyaların en iyisinde olmadığımıza zaten emin olmuştum.