1987 doğumlu, geçmişin en iyi black metal gruplarından biri olan, 2000'lerden sonra ise belki de türe adını verdiği "elektronik metal"in en iyi temsilcisi olmayı sürdüren isviçreli grup.
grup aslında locher kardeşlerin (michel locher ve alexandre locher) grubudur. michel'ı vorph olarak biliriz. ilk albümlerde bas da çalsa da, sonraki bütün albümlerde soloları atıp şarkıları okuyan adama evrildi. alexandre ise xy olarak bilinir ve davulcudur. klavyedeki bütün vıcı vıcılı zıttırıları da kendisi yapar. vorph'un bas gitardan uzaklaşmasından sonra, uzun süreli basçı christophe mermod'un (mas) da gruptan ayrılmasıyla gruba basçı ve xy'nin "davuldan baydım ya" diyerek grubu komple bırakmasından sonra da gruba davulcu aramışlardı baya. şimdilerde xy davula dönmüş durumda, klavye de kendisinde. vorph gene bildiğimiz gibi, grubu yavaş yavaş rammstein kıyılarına çekmeye devam ediyor. basçı da bulmuşlar yeni, aynen devam ediyorlar.
samael'in black metal için önemi, özellikle '90'larda şırıl şırıl albümler üretip satanizme ayak bacak sokarken, 2000'lerden itibaren tamamen siyasi ve toplumsal konularda laf sokmaya başlamalarıdır. bunu metal içinde yapmaları nefis ama black metal gibi oldukça kısıtlı bir çerçevedeki grubun zaten var olan ününü, henüz adı konmamış elektronik metal/endüstriyel metalde de sürdürebilmesi bana hep şaşırtıcı gelmiştir. ben black'teki hallerindeki ekmeği halen yediklerini düşünüyorum ama özellikle 2000-2010 arasındaki albümlerinin müzikalitelerine de burun kıvıramam, odin çarpar. mesela; reign of light komple bir doğu kültürü eleştirisi albümüdür. inch'allah diye bir şarkı bile vardır, ki "şimdiki güncel fikirlerine dogmanın kökenlerini bağlasana lan!" gibi sözleri vardır. bookletindeki sözlere size de bakın şuradan . hem ritmik hem boğucu bir atmosfer yaratmadan düpedüz "yalan ulan allah falan 3 inch'lik insancıklar" demeyi iyi başarmıştır grup. albümün bence müzik olarak hiti ama yıllar geçince unutulmuşlarından olan oriental dawn (sözlere bakarsınız buradan ) toplumun dinden kafayı yiyerek şeytanileştiğini, domine edildikçe bastırıldığını, çırpındıkça kutsalmış gibi hissettiğini, epik mitlerle beyni yumuşadığı için kendisini sahnede görmeye başladığını falan anlatır. herhangi bir iyi rammstein şarkısının kaliteli müziğinin üzerine nefis sözler yazmış gibi hissettirir bana hep. ama keşke bunu samael değil de, yeni bir elektronik metal grubu yapsaydı diye de iç geçiririm. eski kafalılıque bu işte.
eğer old school black metal dinlemek istiyorsanız, samael'den daha iyi sadece birkaç grup bulabilirsiniz (darkthrone, bathory, belki enslaved, kesinlikle emperor, satyricon, venom, ulver, mercyful fate ilk aklıma gelenler ama gene de samael standartları yoktur her albümlerinde). elektronik ya da endüstriyel metal dinlemek istediğinizde ise, 2004'ten sonraki samael size yetmeyebilir. müzikalite olarak her türlü isteğinize bu hafif, çarpık metal içinde karşılık veremeyebilir. bir de, eski black metal alışkanlıklarının sözlere yansıdığını gördüğünüzde yüzünüz ekşiyebilir. bana eski samael yetiyor ama reign of light gibi nefis albümlerini de dinliyorum. size de önereyim ve başlığının halâ açılmamış olmasına üzüleyim diye yazayım istedim. se ya!
illegalite editi: şurada bütün albümleri -hem de ayrı ayrı olarak- var. bakın ama indirmeyin, kıps!