Kafamın içinde şu dört yılda 18,19,20. Yy'ları ard arda ve acı şekilde yaşadım. Ölüp ölüp dirilerek süreli reenkarne oldum.
Her şeyi eleyerek billurlaştırdığımda, geriye sadece efes'teki estetik yunan sütunları gibi iki direk kaldı,
1- birey çok önemlidir
2- dört başı Mamur diyebileceğim tek düşünce sistemi, sürekli eleştiri- sürekli arayıştır. Her şeyin kerteriz noktası bu iki maddedir, bunlar asli geriye kalanlar talidir.