Bayıldığım müzik türü.
Ama vokalli hallerine bayılıyorum. Bizdeki nağmelere benzer bir şekilde seslerini kirleterek, gırtlaklarını parçalayarak çıktıkları tizlere hastayım.
Paco de Lucia falan ekolü değil de bu tarz çok seviyorum. içimde bir İspanyol çingenesi var sanki dayanamıyorum bu müziğe.
Duygu bombardımanı gibi hepsi sanki. Bilhassa birkaç favorim var onları evire çevire döndüre döndüre dinliyorum zamanı gelince.
Bugün iş baya boştu taktım kulaklığı şu anda kopuyorum Katalan diyarlarda.
Bu tarza eğilimim olduğunu farketmem Tuana şarkısıyla oldu. Üniversiteye yeni gelen sjw ben müzikte de elitist ve snob bir bakış açısı ile birçok türü hor görüyordum ta ki kendim birebir dinleyip de muazzam işler olduğunu farkedene dek.
Tuanadan sonra öykü Berke sardım, kız kardeşim de çok dinlerdi. Albüm olarak dinleyince evlerinin önü boyalı direkten fazlası olduklarını farkettim.
Bu sefer Spotify'ın kendi listesi vardı vokalli flamenko şarkıları içeren. Bir duş esnasında arkaplana açıp duş yaparken aşık oldum birkaç parçaya ve ilgim daha da arttı.
Ama baya bir süre rafa kaldırmıştım bu tarzı ta ki bu kışın güneşli bir günü annemlerin yatak odasında her zamanki gibi kahvaltı sonrası ölü gibi yatıp mobilden oynadığım oyunları kasmaya devam ederken içimdeki bir istek dürtene dek. Açtım bir liste ve yine birkaç parçaya aşık oldum.
Ayrıca belirtmeden geçemeyeceğim Akdeniz ülkesi olduğumuz için mi bilmiyorum ama bizim müziğimize de inanılmaz yakışıyor bu müzik. 90larda iyi ki bizim pop şarkıları ile harmanlamışlar. Latin müziklerinin de etkisi çoktur 90lar Türkçe popa. Ne güzel dönemmiş amk.
