resmi tarihte " et yemedikleri " için savaşçı özelliklerini kaybedip türklüklerini unutmuşlardır, diye anlatılan zavallı türk devleti.
şunu bize bilimsel tarih diye yutturan resmi tarih utansın. şöyle mi oldu acaba,
moyen-çi : çinliler şehri bastı, haydi savaşmaya gidek.
aprın-ço: bro et yemeyi bırakıp savaşçı özelliklerimi kaybettim, türk olduğumu da unuttum ya; üzgünüm ben gelemem. barış, sevgi falan.
uygurlar, türk-islam devletlerine kadar en gelişmiş türk medeniyetiydi; tapınaklar, su kanalları, freskler, edebi ürünler, sosyal devlet, şehir yerleşimi ileri düzeydeydi. onu da geçtim savaşmayan devlet 200 küsür yıldan fazla nasıl yaşar ya onu da akıl etmek gerekir. olm yaban domuzu da mı saldırmadı bu adamlara ya, kurt falan sürüye de mi dadanmadı; bir de hepsi mi et yemeyi bıraktı, nasıl oluyor o iş anlaması gülünç. et ve savaşçılık arasındaki pozitif kolerasyonu tarihte keşfetmiş tek milletiz vesselam.
ben sırf türk-islam'cı tarihin türkler'in islam'a geçişini kotarmak için uygurları yakmakta bir umur göstermediğini düşünüyorum. islam gök tanrı inancına benzediği için biz türklük özelliklerimizi kaybetmedik; ama pezo uygurlar mani oldu türklüğü unuttu, et de yemeyince hepten devşirme oldular yau, gibi bir anlatıma giriyor işler.
mani dini, islam dini feodal- yerleşik toplumlara uygun dindir, göktanrı inancı göçebe toplumlar içindir; türkler ne zaman kalıcı bir yerleşik uygarlığa geçseler kendinden daha yukardaki medeniyetlerin kültürüne ayak uydurmuş, toplumsal yasaları da düzenleyen dini bunun için değiştirmişlerdir, benim görüşüm böyle.