sıfır inançla desteklediğim kişiydi. bazı kişiler zorla aday olduğu için kazanamadığını iddia etse de durum çok daha farklı. aslında kazanmıştır. inançsızlığım da bu noktada başlıyordu zaten.
türkçe bilmeyen yavşaklara, ülkesini savunmaktan aciz gelip burda kıçını deviren orospu çocuklarına oy hakkı verilmesiyle kaybetmiş gibi görünmektedir. usulsüzlüklerle, yapılabilen bazı kaydırmalarla, üzerine de bu itoğlu it sürüsünü ekleyince kazanan kişi bu oyları aldı. yoksa bunlar çıkınca gerçek seçmenin oyuyla kemal dedemizin oyu 60'lar civarında.
derseniz ki sonuç değişmiyor. evet ben de bunu demeye geldim. bu şekil ile bu sonuç, kemal değil peygamber gelse değişmez.
bu kadar adamı getirip getirip bu seçime hazırlaması planlıydı elbette. günlerdir "aman arkadaşlar kimse eksik kalmasın, herkes oyunu atsın" diye suriyelilerin organize bir toplaşmaları vardı sosyal medyada. dua edenler mi ararsın, birbirini dürtenler mi ararsın. adam benim ülkemde kalmak için benden çok çalışıyor gibi görünüyordu. her neyse, 51'e 49 ise sonuç -tam bakmadım ortalama yazıyorum- kimse kazanmış değildir. kemal de kazansa kazanmış gibi olmayacaktı ama en azından bu sefer biz "bir şey deniyoruz" diyecektik.
elimde tek oyla sandıkta mal mal beklerken geçen günler... bu düzenden kurtulma ihtimalimin olduğu bir zaman dilimi daha gelince oğlum 17 yaşında olacak. bu mu demokrasi? sikmişim böyle demokrasiyi.
