Kaza iş yerimin tam karşısında olmuştu. o kazadan kısa süre sonra aynı yerde bir kaza daha oldu ki söz konusu yer "marşandiz" istasyonu. TCDD demir yolları merkezinin 100 metre kadar uzağı.
oradaki banliyö tren durağının adı "marşandiz" durağıydı. Kazadan sonra adını değiştirdiler, "motor" durağı yaptılar. güven veren bir tedbir.
kazanın öncesindeki aylarda sırtında "teknik servis" yazan uzun sakallı tipler tren içerisinde volta atar durumdaydı ki bu da iç ferahlatan bir durum. yolda falan arıza yaparsa tamirci var tren itmek zoruna değildik. Nefis hizmet.
Ama kaza geliyorum diyordu. heinrich kaza piramidi denen bir kavram vardır. Ölümcül bir kaza gelmeden önce irili ufaklı kazalar bol miktarda gerçekleşir. bu ufak kazalar piramidin tabanını oluşturur.
kazanın olduğu döneme doğru havalandırma arızası, kolu kırık koltuklar, çalışmayan anons sistemi gibi arızaları görmeye başlamıştık. sakallı teknik servis elemanları volta attığı için sorun etmiyorduk. (cüppeli ahmet hoca tipli insanlar. cüppe yerine teknik servis ceketi var)
şu an ne durumda bilmiyorum.
aklınızda olsun, bir şekilde bilet alıp bindiniz. sakallılar oradaysa, havalandırma çalışmıyorsa dönüşü otobüsle yapın.