en genel anlamda; Aktörlerin rasyonel karar aldıkları ön kabulü üzerine kurulu olan ve ortaya koyduğu modellerle tarafların davranışlarını önceden öngörülebileceğini ispatlamaya çalışan bir yaklaşımdır.
devletlerin rasyonel olarak davrandıklarını varsayması, devletler arasındaki ilişkileri çıkar maksimizasyonuna dayandırması ve uluslararası ilişkilerin temel aktörü olarak devleti kabul etmesi gibi temel unsurları açısından bakıldığında teorinin realizmin özelliklerini yansıtan ve bu nedenle uluslararası ilişkileri realizmin varsayımlarıyla analiz eden bir teori görünümüne sahip olduğu iddia edilebilir.
oyun teorisi; taraflar, stratejiler, kurallar ve sonuçlar olmak üzere dört temel unsura dayanmaktadır.