Tüm yaşanan tatsizlikların yanında çok fazla mutlu olduğum şey de var.
Hayatım boyunca Şu süreçten daha zor zamanlar geçirdiğimi hatırlamıyorum kendi adıma açıkçası. Ülkemiz adına da. Zaten ülke yaşıyorsa biz de birebir etkileneceğiz demektir. Felaketlerin en kötüsü ve büyüğü oldu maalesef. Son yaşanan İzmir depreminde küçük ayla'nın enkazdan çıkarılma anları beni tarif edemeyeceğim şekilde nasıl etkilediyse, bu afette de o zamanların kat kat fazlasını hissettim ve hala da yaşıyoruz anbean.
Kurtarılan bebek ve çocukların yoğunluğu, ekiplerle kurtarilirken konuşan yeni kuşağın zekası beni çok umutlandırdı. Boşa bir umut değil bu. O çocuklara olabildiği kadar temiz bir ülke ve eğitim sistemi sağlamak zorundayız. Ve umarım başarabileceğiz. Bunun haricinde patili dostlarımız için verilen yadsınamaz emek, enkaz bölgesindeki artı sosyal medyadan onlar için oluşturulan bilgi ve yardım ağı beni çok umutlandırdı yine..
Kaniş cinsi bir yavrumuz vardı, olayın farkında olarak bir an önce o durumdan kurtulup özgürce koşmak istercesine çığlıklar atıyor ve kurtaranlara teşekkür ediyordu adeta. Patili dostlarimizin enerjisinin bize extra umut kattığını gördü yine birçok insan bu felakette. Onlara yapılan fenalıkların şu saatten sonra yok olmasını diliyor insanların çoğu.
Yine küçük bir kızımıza ulaşan ve şivelerinden anladığım kadarıyla Karadeniz bölgesinden gelmiş olan ekipler zihnini meşgul etmek için sordular : hangi takimliymis ha sor bakayım. Yavrumuz 'fenerbahce' deyince, biz de bugün fenerbahceliyiz kızım diye aşırı tatlı bir tavır sergilediler. Sonra Twitter 'da gordum ki tüm ts tayfası; hepimiz fenerbahceliyiz deyivermis. Karşılığında fener de aynı şekilde biz de tsliyis vs vs Taraftarlık adı altında belki yıllarca çekiştikleri kişilerin neler yaptığı silinmiş hepsinin zihninden. Bjk daha çok yardım mi yapmış, gs'nin futbolcusu enkazdan insan mı kurtarmış, hatayspor kendini feda mı etmiş, hiçbiri önemli değil hiçbiri! Olması gereken de bu çünkü kim ne derse desin biz kötü insanlar değiliz, içimize yerleştirilmeye çalışılan nifak tohumlarını belki çoğumuz belli çıkarlar neticesinde yedik yuttuk, görmezden geldik, insan doğasında bulunan egolarla hareket ettik vs. Ama ne zamanki bunların hiçbirinin aslında bizlere bir şey vermeyeceğini anladık, boşa kürek cektigimizi idrak ettik işte o zaman herhangi bir güç kuvvet bizi bölemedi, etki edemedi, değiştiremedi. Ne takım düşmanlığı, ne ideoloji karşıtlığı ne de cinsiyet farklılığı.. aynısını gezide de gördük biz, yaşadık ama sonra yine o zokaları yuttuk, yutturulduk yada.. Bu sefer farklı olacağını daha derinden hissediyorum ve yaşıyorum. Benim gibi birçok insanın da olduğunu, ve bir o kadar da algıları kapalı yada engellenmiş olan insanın da bizim gibi düşündüğünü biliyorum. Güç ve kuvvet denilen etki mekanizmalarının sadece başkasının elinde varmış ve buna muhtaçmışız gibi algılara yerleştirilmeye çalışıldığını kavradık, kavrayamayanlar da anladı ve daha da devam edecek bu uyanış.. Şerin içinden çıkan hayır bizi iyileştirecek.. Herşeye rağmen mutluluğum bundandır..