eskiden emekçi sınıfın işi çalışmak, soylu sınıfın işi savaşmakmış. bunun da sebebi roma imparatorluğu yıkılınca ortaya çıkan boşluğu avrupa'daki savaşçı sınıfın doldurmasıdır. adamların işi savaşmak olduğundan da "senin nasıl gözün olabilir lan?!" tarzında saçma sapan bahanelerle sürekli birbirleriyle savaşıp durmuş bu adamlar. bu sebeple de şövalyeler, prensler, dükler, kontlar falan savaş meydanlarında can vermiş uzunca bir süre. bu durum da çoğu zaman basiretsiz yöneticilerin başa geçmesine sebep olmuş. osmanlı ve moğollar da zaten bu boşluğu iyi değerlendirmiş.
napolyon ise "kitleleri özgürleştirmek" adına çıktığı seferde kitleleri kullanmış. tabii bu cahil kitle de savaşmayı bilmediğinden halkı eğitmek şart olmuş.
yani aslında devletlerin, politikacıların falan hiç umrunda değiliz anlayacağınız üzere. adamlar bizim savaşmamıza ihtiyaç duymasa, eğitimli olup olmamamız bile pek umurlarında değil. kimse halkı babasının hayrına düşünmüyor.
