malum site yaşantılarına, şehirden uzak yaşamlara geçince türü yok olmak üzere olan insandır.
bu kimseler çoğunlukla enerjik, pozitif, sizi de neşesiyle saran insanlardır, can'dır. sizden basit beklentileri olabilir, ben ekmek almaya gittim, sen de bir zahmet kahvemizi hazırla, efenim çayımızı demle gibi arzuları olabilir. kırmayınız onu, isteklerini yapınız.
ekmek alma aktivitesi için; fırına eğer yürüyerek gidiliyorsa, dönerken ekmeğin köşesini pinçiklemek farzdır.
ekmek almaya giden kişinin kişisel zevkleri mazur görülmelidir. o gün canı ayçöreği çekmiş olabilir ya da tam buğday ekmeğiyle minik bir farklılık yapmak isteyebilir. ama iyi tarafı, zaten bu "kalkıp giden insanlar" hassastır, duyarlıdır, o çok sevdiğiniz tereyağlı simitinizi zaten unutmaz. size küçük tatlı sürprizler yapabilir.
eğer çocuksa bu giden kişi, o zaten isteyerek gitmemektedir, bu yüzden onu kapsam dışında tutacağız. onun başlığı şu şekilde olmalıdır; sabahları ekmek almaya gönderilen çocuk bu çocuk evin tek çocuğuysa durum farklı, iki kardeş ve küçükse farklı, üç kardeş ve ortancaysa farklı sonuçları olacak, çok sayılı kombinasyonlara gebe, sıkıntılı bir çocuktur o.
bu sabahları üşenmeden ekmek almaya giden insanlar yaz tatillerinde de genellikle erken denize giren, siz kıçınızda pireler uçuşarak uyurken yöre halkıyla samimiyet kurmuş, elinde kırmızı domatesler ve karpuzla eve dönen kişiye evrilir çoğunlukla. elbette istisnalar vıdı vıdı vıdı...
