dünya üzerindeki en masum canlılar olan hayvanlara sevgi gösteren insanları tanımlamak için kullanılan bir deyim. hatta tanımlamaktan çok esasen aşağılamak için. aslında sormak lazım, bir canın değerini bilen mi yoksa bir canın değerini hiç bilmeyen mi daha aşağılık.
ülkede sokak hayvanı sorunu yoktur. ülkede liyakatsızlık sorunu vardır. eğer bir sokak hayvanı bir insanın canına kast ediyorsa, bunun suçlusu o hayvan değil, bunun suçlusu sokaktaki hayvan sorununa bir çözüm getirmeyen yerel yönetimlerdir. çözüm de katletmek değil, toplamak, kısırlaştırmak ve ölene kadar düzgün şartlarda bakımını sağlamak. çok mu zor? hayır değil. hani bize özenen avrupa ülkeleri bunu yapabiliyorsa, yerli ve milli ekonomi modelimizle hepsinden iyi durumda olan biz de bunu yapabiliriz bence. ne bileyim, yerel yönetimlerin başındakiler bunu çözmek isterlerse, çözebilirler.
geleyim köpek detayına. köpek dediğimiz hayvanı insanla yaşamaya alıştıran, türlerini üreten, doğal hayatına müdahil olan varlık zaten insan. ki o köpekler pek çok yerde pek çok insanın can dostu. ben daha geçen günlerde @mangetsu'ya köy gezdirirken bir büyükbaş sürüsünü koruyan 9 tane kangal gördüm. ya da ne bileyim eski iş yerimin güvenliği 6 tane cins köpekten soruluyordu. yani işimize gelince kuru ekmekle besleyip güvendiğimiz bu hayvanlar eğer sokaklarda başıboş geziyorlarsa bunun sorumlusu da tamamen kendini köpekten daha iyi sanan insanlar. oysa değilsiniz. çoğunuzun hayvanlar için önerdiğiniz şekilde uyutulması belki de daha doğru olur. nitekim can almaya bu kadar hevesli mahlukat yeri gelir bir insanın da canını alır. ki inananlar için yaratacı demiş ki, şüphesiz ki biz insanların ve cinlerin çoğunu cehennem için yarattık. aynı yaratıcı ise hayvanlar için benim dilsiz kullarım der.
neyse konu dağılmasın. hayvanlar masumdur. onları çirkinleştiren, onları işine gelince bakıp besleyen, işine gelmediğinde vicdansızca sokağa bırakan, insan, işte o masum değil.
elbette ben, herhangi bir insanın sokak hayvanlarının saldırısı sonucu ölmesini ya da yaralanmasını istemiyorum. ama bunun çözümü onları katletmek değil. buna vergimizden bütçe ayrılmasın diyenler de önce bu ülkede nelere bütçe ayrıldığını oturup bir düşünsünler. itibardan tasarruf olmaz mantığında iseniz, zaten konuşacağımız bir şey de yok demektir. nitekim bu hayvana sunacağın bir barınak, üç kap yemek, onu kısırlaştırmak ve ölene kadar beslemek, atla deve değil. kaldı ki zaten bu yerel yönetimlerin sorumluluk alanında olan bir iş.
ha bir de, veremeyeceği bir şeyi almak istemek, asıl aşağılık olan bu. sen bir ölüyü diriltmeyi başarırsan, o gün gel, bir canı almayı da konuşalım seninle. eğer yapamıyorsan, kendi canını başka canlıların canından üstün görmek ancak senin gibi aşağılık bir mahlukata yakışır zaten. bu dünya, senin olduğu kadar onlara da ait.