lise 4’ün son günleri, hafif rüzgarlı bir yaz sabahıydı. ben 18 yaşın getirdiği coolukla sessizce etrafı keserken okul bom boştu, çünkü herkes devamsızlık hakkını son günlere saklamış ve evde horul horul yatarken ben okula gelmek zorundaydım. ben kulaklığımda sevdiğim fransızca bir şarkıyı dinlerken uzaktan gelen bir kızı gördüm. kendisi bizim sınıftaydı adı damlaydı ama neredeyse hiç muhabbetim yoktu. ben ara sıra onu kesip müzik dinlerken hoca gelip eve gidebileceğimizi yoklama alınmayacağını söyledi. zaten 1-2 kişi olan öğrenci sayısı böylece sıfıra düştü.
eve giderken pastaneden mis gibi poğaça ve simit kokuları burnuma geldi. uğrayıp poğaça ve biraz da börek aldım. ancak birisi beni takip ediyordu bu damlaydı. durdum bekledim ve bana merhaba dedi beni gördükten sonra. ben ciddiyetimi bozmadım ve merhaba dedim. istersem onlara gidebileceğimi kahvaltıyı beraber yapabileceğimizi söyledi.
istemeden de olsa kabul ettim ve gittim. çayı demledi ve bana kahvaltı hazırladı. sıcakkanlı ve sevecen biriydi, 19 yaşındaydı bir sene sınıfta kaldığı için yaşı büyüktü. annesi ve babası ayrı yaşadığı için o annesinde kalıyordu.
aradan geçen zamanda epey bir muhabbet ettik. aramızda bir kan bağı oluştu. bir an kalkıp şimdi geliyorum dedi. ben de tv’yi açıp geçmiş maç özetletini izledim.
bir anda karşıma havlulu bir şekilde geldi. ben kalkıp gidecekken bana benden hoşlandığını ve uzun zamandır herkesten gizlediğini söyledi.
yapamazdım, daha çok küçüktüm ama o da çok güzeldi. bakır rengi saçları vardı, genellikle siyah ruj sürüp, saçlarını her gün düzleştirip gelirdi.
zor bile olsa kabul ettim ve üstündeki havluyu atarak üstüme doğru geldi ve dudaklarıma yapıştı. ben de soyundum ve adeta tatlı bir şölen yaşadım.
o gün ve o gece onda kaldım. bu ilişki iki sene sonra ben üniversiteyi kazanana kadar devam etti. bir akşam eve geldiğimde ağlıyordu. ağlamaktan dolayı gözleri kan çanağına dönmüştü. onu aldattığımı düşünüyordu sorgu sual yapmadan, açıklamaya çalışsam bile inanmadı. tokat atarak benim elime bavulumu verip evden gönderdi.
aradan yıllar geçti bir gün üniversite kampüsünün dışında arkadaşlarla dönerciden çıkıp okula gideceğimiz vakit uzaktan bir anne ve çocuğu geliyordu. bu o idi, beni gördü, sustu konuşamadı. çocuğunu annesine verdi ve bana sarıldı. yıllar sonra bile olsa gerçeği öğrenmişti. ağlıyordu bana sarılırken. babasız bıraktığı çocuğuna, yanlış yere suçladığı için bana ağlıyordu.
ona birkaç kez tekrar birlikte olmak istediğimi söylesem bile karşı çıktı. çocuğu istediğim zaman görebileceğimi ancak birlikte olmanın mümkün olmadığını söyledi.
uzaktan onlara bakıp el salladım, gözümden 1-2 damla süzülen yaş ile birlikte.