Bir diğer adıyla güz, biz çocukken güz de kullanılırdı artık pek duymuyorum.
Çocukken okulların açılması ve havaların erken kararmaya başlaması sebebiyle sevilmez, büyüdükçe romantik gelir, çok ilginç, öğrenilmiş bir romantizm mi acaba? Hatta bir gün yağmurda okuldan çıkıp evine dönen, kapşonunu burnuna kadar çekmiş, kendi kadar sırt çantasını taşıyan bir çocuğun mutsuzluğuna, kendim marketten kahve sigara alıp eve dönerken denk gelmiştim de o zaman da ayılmıştım olaya, Çocukken yağmurlu, kapalı günleri ben de sevmezdim. Büyüdükçe yolu gözlenir oldu. Sonbaharı Büyüdükçe daha çok sevmemiz herhalde yetişkinken dinginliğin değerini daha çok biliyor olmamız olsa gerek.