Buradan da anlıyoruz ki yaşanılan anları özel kılan o kişidir. Yani sevdiğiniz kişi. Bazısı anılardan kopamaz. Ve şöyle düşünür; kişileri değil anıları unutamıyor insan. Bu tartışmalı bir ifade. Gelelim bu ifadeye. Sıradan, alelade birisin diyor. Bir şey ifade etmiyorsun. Metroda, sokakta, çarşıda, pazarda ya da iş yerinde, okulda kısacası hayatın her alanında görüp etkilenmediğim kim varsa onlardan bir farkın yok. Ee yaşanmışlıklar? Maziyi ne yapacaksın? İşte bunları silemezsin. Yüksek ihtimal içinde halen yasatacak o anıları. Silmeyecek. Bu bundan sonrasi için keskin ifade. Daha bu saatten sonra önüme dünyaları sersen yokum demek. Etki etmez. Oysa öncesinde belki bir dilim pasta ve kahveyle harika sohbetleri, izlenilen bir sıradan filmle bile mutluydu bu kişi. Disardan bakanin bu ilişkide hiçbir özen yok diyeceği ufacık bir özeni bile gözünde büyütüyordu. Çünkü seviyordu. Sevenin gözü kördür, kulağı sağırdir. Belki kendisini gercekten özenle sevecek birinin jestini, hosluklarini bile görmez itici bulur. Ama o sadece kuzum dese içi eriyip gider. Başkası kuzum dese belki o lafı itici bulur. Anlatabiliyor muyum? Türlü aksakliklara rağmen herkes gibi görmediği birine söyleniyor bu laf o sebeple bir uyanış manifestosu aslında.
Ama yine de Bence büyük bir öfkeyle küfür etkisi oluşturmak için söylenmiş. Ayrılış için okkalı bir cümle. Lakin kalbe dönüp baktığında güç çok güç bir mesele. Bir şey hissettiğin biri bir sey hissetmedigin birinden kisilik olarak daha düşük biri olabilir. Hatta eksi yönleri de çoktur fakat sen onu seversin. Bilirsin ve bu eksikliklere rağmen seversin. Kusurlarıyla seversin. Sevmediğin biri ise, istediği kadar muazzam olsun dikkatini çekemez. Sanırım bu oraya da vurgu yapıyor. Dümdüzüm artık bundan sonra. Umrumda değilsin diyor. Sıradanlasmayı anlatıyor ne acı. Bir zamanlar basit bir jestiyle dünyalar mutlusu olan kişi artık soğuk bir duvara dönüşmüş. Kolay değil o raddeye gelmek. Kimseyi o raddeye getirmemek lazım. Bu lafı hak etmemek lazım. Bizi sevmiş türlü öküzlüklerimize, kabalıklarimıza, belki de yalanlarımiza rağmen sevmiş. Ama biz ne yapmışız. Yıkmışız, yakmışız aslında sırf onu da değil kendi dünyamızı da yakmışız. Ki halen bu okkalı lafta bile Sevmiş ki elalem oldun diyor sevmese siktir olsun gitsin kurtuldum derdi. Yazik cok yazık.