kronik sorunları olan, tekrar tekrar aynı hataları yapan futbol kulüplerine sahip olan lig. tabii ki bir ülkenin futbolu ve buradaki yönetim mercileri o ülkenin ana gövdesindeki vasatlığın ürünüdür.
ülkesinde itibar görmeyen sabır, bilimsel veri, sürdürülebilirlik, şeffaflık, yerli üretim ve üretimdeki kalitenin arttırılması, eğitim, akılcı demokrasi (düz demokrasi değil) , bilinç, sabır bunlar ülkenin kendisinde değer görmüyorken onun sadece ufak bir bölümü olan futbolunda nasıl rağbet görsün.
1 milyon euroluk futbolcu diyorlar 1 milyon euro ülkenin %90'nın ömrü boyunca hiçbir şeye harcamasa kazanabileceği bir rakam değil. ama ucuzmuş belki futbol endüstrisinde ucuz olarak görülebilir ama maddi hayatta hele bizimki gibi sermaye fakiri ülkelerde müthiş para müthiş.
herhangi bir küçük ili kalkındırırsın o parayla az para değil yani. kaç sene oldu ne sporcuların ne de normal yurttaşların yaşamak isteyeceği üreten-gelişen şehirler meydana çıkarabildik, ne doğru düzgün tesisleşmeye gidebildik, ne bir taraftar kültürü oluşturabildik, ne hakem , ne teknik direktör, ne basın, ne spor ekonomistleri, ne spor yöneticileri, ne de genç çocuklara sporcu ahlakı aşılayabilecek eğitmenler yetiştirebildik, hiçbir şey yapamadık ondan sonra da gelişmiş ülkelerin ufak takımlarından tokat manyağı olarak geri geldik uluslararası arenalardan; hem büyük denen takımlar hem de a milli takım bütün bu vasatlıklar yüzünden tokat üstüne tokat yiyor. biz bıkmıyoruz, hiç neden sonuç ilişkisi de kurmuyoruz sadece tartışıyoruz, kayıkçı kavgası yapıyoruz başka bir şey değil.
türkiye'de futbol bizim vergilerimizi yemek ve yerli-yabancı futbolcuları, menajer ve teknik direktörleri yeri gelince yönetim kurullarını zengin etmekten başka hiçbir işe yaramamaktadır.
çünkü yanlışın üreteceği tek şey zarardır.