çin'in avrupalılar tarafından uzunca yıllar rencide edici şekilde sömürülmesine neden olan ekonomik politika. ingiltere çin'den ipek gibi değerli mallar ve müptelası oldukları çay ithal ediyordu fakat çin ingiltere'den bunun yanında bir mal ithal etmiyordu.
çin para kazanırken ingiltere para kaybediyordu, ingiltere çin'e çay ve değerli ipeği karşısında takas yapabileceği başka ürünler önerir fakat kendi ekonomik yeterliliğini sağlamış ve endüstri toplumuna geçmemiş çin bunu reddeder.
ingilizler düşünür biz ne yapsak da bu işten para kaybetmeden para kazansak, diye. sonra çareyi bangladeş'te yetiştirdikleri bağımlılık yapan afyon'da bulurlar çin halkını afyon'a alıştırırlar.
çin krallığı halkının düştüğü ızdırap verici durumu görür ve dönemin valisine ingiltere'nin afyonları stokladığı liman depolarını yaktırır.
ingiltere de aradığı bahaneyi bulup çin devletine savaş ilan eder, demir dökümlü savaş gemilerine karşılık ahşap savaş gemileriyle muharebe eden çin savaşı kaybetmiş, ingiltereyle serbest ticaret anlaşması imzalamıştır.
kapitalist toplum olan ingiltere feodal çin'i yavaş yavaş ekonomik iflasa sürüklemiş çinlilerin "utanç yüzyılı" dediği yarı sömürge dönemini başlatmıştır.