bu başlık kişiye özel bir başlıktır
-
şunu bi ekliyim^^
İnsan en rahat etmek istediği dönemlerde en zor şeylerle karşılaşıyor gerçekten.
Kanserle mücadele ediyorum bir süredir.
Yendim sanmıştım.
Nüksetmiş…
Tam ben “hadi bakalım toparladım” derken babam ciddi bir kalp rahatsızlığı geçirdi.
Yine hadi bakalım derken başka bambaşka şeyler hep hep çıktı, çıkıyor.
Kendimi çok geri çekiyorum böyle zamanlarda, biliyorum. Daha öncede yapmıştım çünkü. Elimde mi ? Değil.
Sanırım kaybettiğim insanların acısını ben başka insanlara yaşatmak istemediğim için bunu yapıyorum galiba. Arkamdan üzülen insan olur herhalde ya, ben bunu düşünüyorum işte.
Neyse…
Tuhaf mıyım ?
Yoo değilim bence.
Kafamın içinde dönen şarkıların buruk melodileri eşliğinde devam ediyorum hayatıma bir süredir.
Çok istediğim doktora hayallerime ara vermek zorundayım. Ne maddi ne manevi olarak bunlara yetebilecek durumda değilim artık.
Yani şey “artık cerrah diyemeyeceksiniz =)”
Hayaller…
Umarım bir gün.
Neyse o değil de “benim şu sıralar kendime bile yüreğim yok.” Saygılı öpücükler sayın sevgili sözlük^^