"İçinizden en az yarısını, arzuladığımın yarısı kadar bile tanımıyorum; ve yarınızdan azını hak ettiğinizin ancak yarısı kadar sevebiliyorum." diyen bilbo baggins'in felsefesi bu konuda önemli. tanımayı arzuladıklarımı tanımadığım için mutlu oluyorum. kendi perspektifimden değerlendirdiğim sevgi anlayışı ise iletişimsizlik çöplüğünde tek taraflılık kabuklarıyla çürüyüp gidiyor ve sevgiyi hak ettiğini düşündüklerimi sevecek başkalarına havale ediyorum.
özel hayattan sevdiğim insanları silmiyorum aslında, yalnızca bana bağlı iplerini kesip temasımızı koparıyorum.
sevmediklerim hakkında zaten bir şey söylememe gerek yok. istediğinde herkes, onlar hiç olmamış gibi yaşayabilir.