"Bütün romanlar, şiirler, içimizde o hiçbir zaman bitip tükenmeyen iyi-kötü yarışı üzerine kurulmuştur. Ve bana öyle geliyor ki, kötülük ölür ölür dirilir, iyilik ise ölümsüzdür. Kötülüğün her zaman taptaze bir görünüşü vardır, iyilik ise dünyadaki her şeyden daha çok saygıdeğerdir."
yaşlı kızılderili çadırın önüne oturmuş, birbirleriyle dalaşan iki köpeğini izlemektedir. yanına gelen torununa "bak oğlum" der, "şu köpeklerin beyaz olanın adı iyilik, siyah olanın ise kötülüktür." çocuk, köpeklerden hangisinin kazanacağını sorunca da, şu karşılığı alır: "ben hangisini beslersem o kazanır!.."