yaşlandıkça siyasi düşünce şirazesini hayatının her alanını etkileyecek düzeyde kaydırmış olan ünlü çizer.
kendisi linç üretme bağımlısı bir insana dönüştü son yıllarda. özellikle milliyet ve uykusuz'daki çalışma arkadaşlarından hiçbiri ile görüşmüyor olması bile başlı başına araştırma konusu olmalı bence. hadi görüşmüyorsun, buna tamam; kendince nedenlerin vardır elbette. ama sürekli açıklarını arayan, bulur gibi olduğunda da, bu eski arkadaşlarını sosyal medyadaki ergenlerin ağzına atmak için saniye beklemeyen tavra bürünmek, benim açımdan anlaşılabilir değil. son vukuatını da emrah ablak üzerinden döndürmüş.
olay şu: hasan kaçan, trt 2'de çizgi atölyesi adında bir program yapmaya başladı. her bölümde farklı konuk çağırıyor ve özellikle çizim yapma ile ilgili tecrübeler, anılar, yöntemler sunuyor. özellikle illüstrasyon ve karikatür açısından, ben bu ülkede daha iyi bir konsepte sahip televizyon programı görmedim. üstelik bunu devlet kanalında yapabiliyor (nedenini hepimiz biliyoruz ama özetleyeyim: hasan kaçan iktidar nereye dönerse, oraya savrulan bir siyasi çizgide olduğu için her türlü devlet imkanını arkasına rahatlıkla alabilir). bülent üstün, ersin karabulut, yalvaç ural, suat özkan, kutlukhan perker, vedat özdemiroğlu, memo tembelçizer ve varol yaşaroğlu gibi isimler, şu ana kadar programına konuk aldıkları arasında benim tanıdıklarım. emrah ablak da konuk olmuş ve aslantürk kendisini hemen topa tutmuş .
yahu, programın amacı "karikatüristlere özgürlük" değil, "muhalefet sonsuza kadar yaşayacak" değil, "siyasi çıkarım yapmak" hiç değil. sadece genç nesile yardımcı olabilecek bilgilerin sunulduğu, "eğitici" içerik üretmek. bu noktada, siyasi fikirlerden soyutlanmak bu kadar mı zor ya? çoğu çevrede ciğersiz olarak nitelenen kaçan'ın siyasi bakış açısının içine hapsolduktan sonra ne hayvan üstün'ün nefis esprilerinden zevk alabilirsin ne ersin'in depresifliğindeki şirin ayrıntıların farkına varabilirsin ne de ural'ın kendi külliyatını anlattığı cümlelerden payına düşenleri toplayabilirsin. saplanıp kalırsın bi' noktaya; "otisabi, osbir*'den türemedi, hehe" esprilerinle kendini tatmin edip durursun. bunca yıllık çizer kariyerinin geldiği noktaya bak.
benim adıma, yaşlılığı pek çekilmiyor. kendi kafasındaki şeylerin tersini yaptığını düşündüğü eski arkadaşlarını özelden uyarmak yerine, linç ettirmeye çalışmanın bahanesi de olamaz. hele ergen çocuklar "emrah'ın da aq" diye tweet attıkça kendisinin ego mastürbasyonu tamamlanmış oluyorsa, bunca yıl kendisini okuduğum için pişman olma sınırına gelmişim demektir.