chelsea 2012 yılında şampiyonlar ligini kazanırken başında roberto di matteo vardı ve jupp heynckes'in bayern'ine karşı "bir şekilde" kazanmışlardı. futbol bazen göründüğü kadar karmaşık değil; bu sene real madrid'in city karşısında oynadığı şampiyonlar ligi maçlarında gördüğümüz gibi. bazen sadece "büyük takım" olmak başarı kazanmanıza yetiyor. taktik tahtasına çizdiğiniz onlarca olasılık rakibinizin kazanma alışkanlığıyla bir anda yerle bir olabiliyor. man city'nin problemi bence bu, o büyük takım genini hala bulamadılar. chelsea örneğinde olduğu gibi, büyük paralar harcayıp oyununuzu geliştirecek adamları takıma toplamak yetmiyor kazanmanıza, bazen de "büyük karakter" toplamanız gerekiyor etrafınıza yardımcı olacak: drogba gibi, ancelotti gibi, benzema gibi, messi gibi, lebron veya jordan gibi; hayatta olduğu gibi, ona hükmetmeye çalışmaktan vazgeçtip bazen hayatın size hükmetmesine izin vermeniz gerekli. chelsea'nin di matteo hamlesi gibi. kısacası guardiola futbola bu kadar hükmetmeye çalışmaktan vazgeçip eksik parçayı tamamladığı anda city şampiyonlar ligini alacaktır.