bu başlık kişiye özel bir başlıktır
-
bugün w.a.s.p.'ın neon god part 1 - the rise albümünün çıkışının 18. yılıymış. bu bilgi beni nereden nerelere attı saniyeler içinde.
part 1 amerika'da bu tarihte çıkış yapmasına rağmen , part 2 demise eylül ayında yayınlanmıştı.
fakat ülkemiz sınırlarına bu 2 albümün girişi 2004 ekim ayını bulmuştu. evet ikibindört. bu anının beni nereden nereye akıttığını söyleyeceğim.
2000'lerin ilk yılları malum konser,festival açısından cidden verimli geçmişti. ve o senenin ekim ayında bizim glam ve hair metalsever tayfayı çok sevindirecek bir konser haberi almıştık! l.a. guns geliyordu ulen! el ey ganssss evet! ne guns kadar popüler olmuştu ne onlar kadar para kazanabilmişti ama hani denir ya birçoğu için ; underrated , işte tam da öyle anca hastaları bilirdi kıymetini. tabii o gençlik ateşinin verdiği heyecanla başladık klasik ''çocuuumuu keserim yine de kaçırmam bu konseri demelere'' , aramalar, haber vermeler, öncesinde şurda içiyoruz, burada buluşuyoruz vs demeler (o dönemler ne güzel fazla fazla ve de güzel zamanlarımız oluyormuş,gayette mutluyduk) neyse işte kalitesine göre gayet ucuz olan biletler (para birimi ytl idi o kadar eski), zamanının en leş ve aynı zamanda rock'n roll mekanı bronx'ta olması kaçınılmaz gibiydi.
konser ile ilgili fazla bile yazdım. onu keyfim olursa belki bir gün kritik ederim belli olmaz.
asıl konu bu tarihi nereden nereye bağladığım: malum o zamanlar hala cd satın alıyoruz hatta duruma göre kaset bile alıyorduk, malum koleksiyoner çok fazla müziksever var. bu koleksiyonerlerden en kallavi olan can dostum ve beni asla kırmamış olan adama konsere gelirken w.a.s.p.'ın 1 - 2 -'yi al da bana getir bir zahmet (çünkü her yerde satılmıyordu ve satılan fiks mekanları o bilirdi ya da ne yapar eder bir şekilde edinirdi), mekanda verirsin , çok heyecanlıyım lan! demiştim(ayrıca kendisi de die hard w.a.s.p. fanıydı bir de) , hem konser hem de albümler için. sağ olsun getirdi tabii. bu konserin üzerinden 18 evet o n s e k i z yıl geçtiğine inanamadım bir anda. sanki 5 yıl geçmiş sandım bir an. buna sanıyorum ki sevinebilirim.. konserin heyecanlarından biri de; benim için w.a.s.p.'ın ilk yıllarında davulcusu olan steve riley'i kanlı canlı görecek olmamdı! niye? henüz 2004 yılında w.a.s.p. türkiye'ye gelmemişti de ondan! hem onun şaşkınlığı, hem de bunca yıldır sevmeme ve fanı olmama rağmen gruba ait elemanlardan birini ilk kez görecek olmam benim için çok önemliydi. o yıllarda artık l.a. guns elemanıydı evet ama w.a.s.p.'ta hele ki w.a.s.p.'ın w.a.s.p olduğu yıllarda onlarla turlamış, albüm yapmış, blackieyle ahbaplığı uzun yıllara dayanmış, ona dokunmuştu evet! biliyorum bir türlü arızalılık durumu bu benimkisi ama yapacağım hiçbir şey yok, çünkü çok mesudum bu arıza hali ile kendimi bildim bileli. * saniyelik bilgi nereden nereye akıtıyor..
evet rise ve demise çıkalı 18 yıl olmuş ve ben o albümlere l.a. guns konserinde sahip olmuşum...