Eli yüzü düzgün, mütebessim bir çehresi olan 19 - 20 yaşlarında bir erkek hasta; adli bir vakadan dolayı adli tıp hekiminin önüne gelir. Ve diyalog gelişir;
doktor: Şikayetin nedir delikanlı?
hasta: Polisle bir kovalamaca oldu da.
d: Anladım, olay nedir peki?
h: Çevirme vardı, polisten kaçtım ama yakaladılar sonra.
d: Hmm. Darp etme durumu var mı?
Buraya kadar her şey normal. Doktorun da içerideki diğer sağlık personellerinin de muhtemel tahmini polisin, bu temiz yüzlü çocuğa darp ettiği ve bu çocukcağız(?)ın da bize başvurduğu yönünde. Lakin çocuğun verdiği cevapla bir anda diyaloğun şekli değişiyor. Bu arada çocuğun yüzünde daimi bir gülümseme olduğunu ve hayat enerjisi ile dolu olduğunu yeniden hatırlatma fayda görüyorum;
h: Yok yok. Çok iyi polislerdi, iyi davrandılar sağolsunlar. Uyuşturucu vardı bende. Onu yakaladılar.
d: (şaşkın bir ifadeyle) Sende mi uyuşturucu vardı?
h: Evet. Arabayla giderken çevirme denk geldi. Kaçtım ben de. 7-8 km sonra mantarlara çarptım durunca yakaladılar.
d: (daha şaşkın bir ifadeyle) Eee?
h: Uyuşturucuyu buldular. 'Bu ne?' dediler. 'Neye benziyor?' dedim ben de.
Doktor artık rapor tutmayı, doktor hasta ilişkisini vs kenara bırakıp heyecanlı bir roman okurmuş gibi olayları dinlemeye koyuluyor;
d: Polisten kaçtığın, uyuşturucuyla yakalandığın ve böyle ters cevap verdiğin halde dövmediler öyle mi?
h: Yok hocam dövmediler. Vallahi ben de çok şaşırdım. Genelde arabanın kapısını açar açmaz tekmeyle dalıyorlar.
d: Genelde? Bu ilk değil yani?
h: Yok hocam ilk değil. Para çok olunca böyle ota çöpe sarıyoruz işte.
Görünüşünün, gülüşünün ve temiz yüzlülüğünün aksine verdiği cevaplarla herkesi hayretlere boğan genç, son soruya verdiği cevapla fatality darbeyi yapıp herkesi kahkahaya boğuyor;
d: Oğlum sen hiç bu işleri yapacak birine de benzemiyorsun. Annesinin sarı kuzusu, bayramda akrabalarının elini öpen, cumalara falan giden biri gibi görünüyorsun.
h: Evet hocam arada cumaya da giderim ben.