bu başlık kişiye özel bir başlıktır
-
Merhaba ben pia.
Türkiye'den ayrılalı 6 ay oldu. günlüğüme en son üç ay önce yazdım. üç ay önce neler yaşadım diye tekrar okumak istediysem de okuyamadım. üç ay önce her şey çok zor geçiyorken günlüğüme yazdığımın birinci haftası sonrasında şaşırtıcı olmaya başladı.
alkolü bırakmasam da tamamıyla azalttım. yas süreci sonrasında girdiğim bunalım yüzünden alkolün ucuz numarasına kurban gitmeden kendimi geri çektim bataklıktan. sadece arkadaşlarla bir araya geldiğimizde en fazla iki bardak içiyorum. böylelikle kendimi koruma ve kendime gösterme çizgimi istikrarlı bir şekilde sürdürebilme gücü buluyorum.
sigarayı bıraktım. sigara benzeri uyuşturucu maddeleri kullanmayı da bıraktım. şimdi sen temizlendin mi derseniz, hayır henüz değil. hâlâ kendimi temizlemeye devam ediyorum.
her gun 7 saat Ingilizce çalışırken artık ders çalışma saatlerimi azaltarak hayatın içine karıştırmaya başladım. önceden 7 saat boyunca masanın başında kitaplarla ve sözcüklerle geçerken ve sonrasında yorgun olurken şimdi bir parka gidip elimde defter ile gördüklerimin ingilizcesini yazıyorum ve bilemediklerimi yanımdan geçen insanlara "bunun İngilizce adı nedir?" diye soruyorum. anlamadığımda asla utanmıyorum kendilerinden rica edip defterime yazmalarını istiyorum. böylelikle beni kendine hapseden, harekete geçmemi engelleyip yalnızlaştıran o depresif duyguyu alt ediyorum. sosyalleşmek dışında masanın başındayken bensiz akıp geçen hayattan uzak kalmadan birlikte öğrenmeye başladık. böylelikle "Ben burada çalışırken hayatta neler kaçırıyorum." stresini ve pişmanlığını yaşamamış oluyorum. hem öğreniyorum hem de hayatın akışını deneyimliyorum. bu sayede çok kısa sürede kısa cümleler kurmaya başladım. yine de telaffuz hataları ve konuşma bozukluğundan kaynaklı bazı harflerin çıkmaması yüzünden çoğu şey tam oturmasa da kendimi ifade etmeye çalışırken görmek keyif veriyor. sadece kendim için çabalamak... bu çabanın sonunda kazanmasan da yolculuğun keyfi her şeye değiyor...
uzun süre fotoğraf ve video çalışmalarına dönmemişken artık kendi ilgi alanlarıma ve yapmak istediğim şeyler için zamana ihtiyacım olduğunu hatırlatarak yeni kararlar aldırttırdım kendime. benim yapamadığım şeyleri kendime yaptırıyorum. çünkü kendim daima bana karşı acımasız ve asla isteklerimi kabul etmez. böylelikle beni kurtarıyor. teşekkür ediyorum kendime... motivasyon kazanmak için küçük giriş yaptım...
www.youtube.com/...
Kasım'ın ilk haftasında bir ekmek fabrikasında işe girmiştim. gündüzleri okula gidip okuldan sonra fabrikaya gidiyor ve sabaha kadar çalışıyordum. sabah tekrar eve gelip üzerimi değiştirip okula gidiyordum. bu süreç ilk başlarda haftada iki gündü ve her şey iyiydi. ancak sıkı çalışmam ve ekibin memnun kalmasıyla haftada 6 güne çıktı. Türkiye'deki hayatımdan bir farkı kalmıyordu. çünkü öğrenci vizesine sahipseniz ne kadar çalışsanız da ücret daima en düşüktür. yaşadığım yerde başka iş seçenekleri olmadığı için çalışmaya devam ediyorum. ancak dün istifa mektubumu verdim. çünkü yaşamak istediğim bu hayat için Türkiye'den ayrılmadım...
güzel şeyler oluyor mu derseniz, evet oluyor. bahar geldi. artık güneş her sabah doğuyor ve gün boyu keyif veriyor bana. küçük bir bavulumla gelmiştim. çok ev değiştirdiğim için bavulu attım ve kendime gezi sırt çantası aldım. çok az kıyafetlerim vardı ve onları sürekli kullandığımdan çoğu kullanılmaz hâle geldi. hepsini attım ve yenilerini almadım hiç. çünkü burada hiç kimse kıyafetinle ilgilenmiyor. hiçbir kadın sutyen takmıyor ve hiçbir erkeğin baktığını görmedim...
hayatıma destek olacak eşyalarımı minimal durumuna getirip tüm varlığımı küçük bir sırt çantasına yerleştirdim. böylelikle yorulmadan taşınabilirim. ev sahibi beni kovduğunda diretmeden çantamı hazırlayıp çıkabilirim kolaylıkla. burada çok ciddi konaklama sorunu var. henüz kalacak yer bulamadım. ancak sokakta yaşam çok popüler. havalar ısınmasıyla ben de kendimi alıştırmaya çalışıyorum. soğuk duş, yazlık kıyafetler ile soğuk havalarda dolaşmak gibi... adaptasyon sağlama...
güzel şeyler oluyor mu derseniz, evet oluyor. İngilizce konuşma pratiği yapmak için ülkede kullanılan bütün tanışma uygulamalarını indirdim. kadın ve erkek ayırt etmeksizin her birine mesajlar gönderdim. kimisi İngilizce bilmediğim için kötü sözlerle dönüş yaparken kimisi kurduğum cümlelerdeki hataları düzeltip doğru olan cümleleri tekrar yazıp bana dönüş yaptı. o insanlarla diyalogu sürdürmeye çalışsam da bir süre sonra yorucu olmaya başlıyor ve iletişimi kesiyorlar. her seferinde senin hatalarını düzeltmek isterken ilk başlarda eğlenceli gibi gözükür, sabredersin ancak daha sonra zaman aldığı için ve daha fazlasını öğretmek için bir enerji gerektiğinde bırakabiliyorsun. her birine paylaştıkları bilgi için teşekkür ettim. her birine paylaştıkları bilgi için teşekkür ederken âşık oldum.
aralık ayı başında konuşmaya başladık. bildiği her şeyi öğretmeye hazır ve heyecanlı biri vardı karşımda. tek bir cümle dahi doğru değilken kendisi her bir cümlenin doğrusunu yazarak ve sesli telaffuz ederek mesaj göndermeye devam etti. bu şekilde konuşmamız 31 aralık'a kadar devam etti. 24 aralık Christmas Günü'nde tek başıma olmayayım diye gün boyu konuştu benimle. daha sonra yeni yıl için yaşadığı şehre davet etti ve ben gittim...
güzel şeyler oluyor mu derseniz, evet oluyor. 31 aralık günün akşam saatlerinde onun şehrine gittiğimde ve bir nehrin kenarında gelmesini beklediğimde her şeyin sadece bir bakış ile değişebileceğini düşünmezdim. çok iyi bir arkadaş kazanacağım düşüncesi ile kendimi mutlu ederken gördüğüm an, çok iyi bir aşk kazanacağıma dönüştü....
o günden sonra her şey farklılaştı. zaman zaman kendimi translate ilişkisindeymişim gibi hissetsem de onun sabrı ve benim çabam ile ilerleme kaydettiğimi hissediyorum. sadece bu kadar yavaş olması beni tedirgin ediyor o kadar.
beni olduğu gibi kabul eden bir başka insan karşıma çıkar mıydı bilmiyorum ama onun dışında kimse beni kabul etmezdi sanırım. kusurlarımı kusur olarak kabul edip ve asla yargılamadan olduğu gibi akışına uyum sağlaması ve saygı göstermesi ve benim geçmiş ilişkilerimde yaptığım hatalarımı fark edip bir daha tekrar etmeyeceğim sözünü tuttuğum bir yoluluğa dönüşüyor. 4 yıl aradan sonra yeni bir yolculuğa çıkmak korkutucu olsa da keyifli...
kendisi hayatında çok şey istiyorum. istediği hayatı yaşaması için dua ediyorum. onun hayatında ben olayım ya da olmayayım hiç fark etmez, istediği hayata kavuşmasını istiyorum çünkü ondaki iyilik ve güzellik dışarıya çıktığında dünyadaki diğer her şey de iyiliğe ve güzelliğe dönüşecek. Bunun için çok istiyorum...
merhaba ben pia
Türkiye'den ayrılsam da günlüğüme yazmak için tekrar geleceğim...