Şiiri, sahibi Cemal Safi'den dinlediğimde etkilenmiştim. Hisli okuyuşu, onun yaşadıklarını, nasıl bir yaşanmışlığın bu şiiri doğurduğunu merak ettirmişti: youtu.be/...
Şiirin hikâyesi daha başkaymış. Hikâyeyi kendi ağzından dinlemek için: youtu.be/...
"Sağanak yağmurlu bir günde soframı kurmuş, büromda oturuyor dışarıyı seyrediyordum. Bardaktan boşanırcasına yağmur yağıyordu dışarıda. Hemen karşımda sırılsıklam olmuş, yağmura aldırmadan etrafı meraklı gözlerle seyreden bir adam gördüm. Üstü başı perişan olmuş, kapılara, pencerelere bakıyor, gözleri bir şeyler arıyor gibiydi. Belki bir adres soracaktı belki sevgilisinin evini arıyordu. Caddede bulunan evleri meraklı gözlerle tek tek süzerek kayboldu gözlerden. Oturdum ve o adamın hikayesini yazmaya başladım."
Belki de gerçekte var olmayan bir ihtimal o berduş adamda gördüğü. Garip bir rastlantı. Yine de o ihtimali kendinle ilişkilendirmek, derinden hissetmek ve şiire dönüştürmek. hem de böyle duygu yüklü bir biçimde. Şairlik böyle bir şey demek ki.
